Pagina aangepast 16 oktober 2024
Deze pagina is deel van drieluik:
– context
– De (kwetsbare) Ander
– maatschappelijke houtrot (pagina in ontwikkeling)
De strijd tussen mens en macht,
is er een tussen geschiedenis en vergetelheid
Milan Kundera
FARO (de vlucht, de crash, het onderzoek en de verdere na-fase) gebeurt niet in een vacuüm. Het gebeurt binnen een tijdgeest met een mensbeeld.
FARO is ook een episode in het eeuwige ongelijke krachtenveld van wanneer ‘mens’ ongewild in aanraking komt met ‘macht’; een voorbeeld van hoe de ‘sterkere’ de ‘zwakkere’ behandelt.
Voor context en de ramp-na-de-ramp was/is onvoldoende aandacht.
Voorbeeld van toenmalige machtsverhoudingen:
ElAl crash in de Bijlmer (oktober 1992): luchtverkeersbeveiliging (LVB) heeft op verzoek van El Al informatie ‘onder de pet’ gehouden.
Bron: Parlementaire enquête vliegramp Bijlmermeer (1998-1999)
Verschillende specifieke omstandigheden zoals ik die zie, benoem ik hier. Veel grijpt op elkaar in.
– Onaantastbare positie van luchtvaart
* Trouw, 15 december 1993. ‘Schiphol krijgt toch altijd gelijk‘
* Parool, 23 december 1992. ANWB: ‘Er is geen enkele reden om aan te nemen dat de oorzaak van het ongeluk met de DC-10 in Faro te wijten was aan een fout in het toestel.’
– Gecrasht toestel is eigendom van de Nederlandse overheid en is gehuurd door Martinair, en
– Staat indirect mede-aandeelhouder van Martinair
Hiermee is de Nederlandse overheid direct belanghebbende bij de Martinair crash in Faro.
– Verwevenheid Martinair en Martin Schröder met Nederlandse overheid en koningshuis
– Geen onafhankelijk ongevallen onderzoek in Nederland
* Haagsche Courant, 21 december 2002. Pieter van Vollenhoven over mogelijk nieuw onderzoek naar FARO: ,,Dat is kansloos. Ik krijg de gegevens nooit meer boven tafel. Wat is weggepoetst, is al lang weggepoetst. …”
* In 1999 oprichting van de onafhankelijke Raad voor de Transportveiligheid.
– Na-fase ElAl crash in de Bijlmer (BIJLMER)
* BIJLMER tastte al het veiligheidsbeeld van de (Nederlandse) Luchtvaart aan en toonde het tekortschieten van de nazorg. De Martinair crash ‘mocht’ hier niet bovenop komen.
– Opkomst gespecialiseerde slachtoffer letselschade-behandelaars (roept tegen-reactie op)
ANWB (ook verzekeraar) biedt collectieve hulp aan bij de letselschade-afwikkeling van de Martinair crash in Faro en zegt direct geen ‘Amerikaanse Toestanden’ te willen zoals na BIJLMER (Telegraaf, 23 december 1992)
– Nasleep WAO-affaire
* Eigentijds burgerschap : WRR-publikatie, 1992: [oa Lubbers en Hirsch Ballin] … koppelen verschillende maatschappelijke problemen zoals de criminaliteit en de arbeidsongeschiktheid aan een groeiende normvervaging en aan een gebrek aan maatschappelijk verantwoordelijkheidsgevoel, die zij in onze samenleving menen waar te nemen . …
– Terugtrekkende overheid
In het model van de terugtrekkende overheid, dominant in de jaren tachtig en negentig van de vorige eeuw, staat de eigen verantwoordelijkheid van de burgers centraal.
Sociale Vraagstukken.nl.,10 juni 2007
“Vanaf de jaren tachtig van de vorige eeuw zijn we in de ban geraakt van het new public management, waarbij de overheid burgers vooral controleert en wantrouwt.”
Trouw, opinie, 11 december 2023
Hoe schizofreen wil je het hebben?
De betrokken burger die ‘de macht’ bevraagt, wordt al snel als calculerende burger gezien.
Interessant artikel, 2014: De mythe van zelfredzaamheid ontmaskerd.
Met o.a. de conclusie: ‘Wie zichzelf redt krijgt respect, wie afhankelijk is verliest het’
Opkomst populisme verbaast mij niet vanuit mijn FARO-ervaringen
In de pagina ‘maatschappelijke houtrot‘ hoop ik vanaf september 2024 mijn gedachten hierover te kunnen formuleren.
De basale vraag is:
Hoe gaan we om met De (kwetsbare) Ander?
Onderliggende vragen: hoe gaan mensen om met de eigen kwetsbaarheid en onzekerheid? Hoe beïnvloedt dat hun houding tot De Ander: de eveneens kwetsbare maar vaak ook gekwetste mede-mens?
Mogelijk antwoord:
Begin van oplossing:
