December 2021: anonieme bron in artikel over de Martinair crash in Faro
De Jornal do Algarve publiceert op 23 december 2021 een artikel over de Martinair-crash in Faro. Dit artikel is gebaseerd op een anonieme bron en bevat, naast de constatering dat de piloten faalden in risico-management, feitelijke onjuistheden.
Hier de door mij (met hulp van internet) gemaakte Engelstalige vertaling (met notities) van dit artikel.
NB: Om stapelende vertaal-problemen te vermijden heb ik deze Engelse vertaling niet verder naar het Nederlands vertaald.
Omdat ik de nationaliteit van de anonieme bron niet ken, weet ik niet of taalverschillen tussen journalist en bron geleid kunnen hebben tot verwarring.
De feitelijke onjuistheden in dit artikel kunnen tot verdere verwarring leiden over crash en na-fase. Hieronder enkele punten uit dit artikel.
Mijn belangrijkste punten:
– de anonieme bron
– onjuistheden zoals over lopende rechtszaken, windshear, co-piloot en Anthony Ruys Stichting
– risico-management door piloten
Anonieme bron
In dit artikel worden geen geheimen onthuld.
Waarom wordt dan bijna 30 jaar ná de crash een anonieme bron geciteerd? Waarom wil iemand anoniem blijven? Waarom accepteert de krant de anonimiteit?
Is anonimiteit nodig vanwege de onjuistheden? Of vanwege de constatering van falend risico-management door de piloten? Of niet beschuldigd willen worden van nest-bevuiling? Of…?
Onjuistheden in dit artikel
Lopende rechtszaken
Volgens de eerste alinea van het artikel zijn er nog lopende rechtszaken. Hier is mij niets van bekend.
Windshear
In het artikel wordt gesteld dat windshear het toestel naar beneden drukte.
In het officiële onderzoeksrapport wordt windshear niet genoemd bij de waarschijnlijke oorzaken en bijkomende factoren.
In een brief, opgenomen in het officiële onderzoeksrapport twijfelt ook de Amerikaanse NTSB aan windshear.
Deze twijfel wordt bevestigd door de Rechtbank Den Haag in het vonnis van januari 2020. De Rechtbank stelt zelfs in het vonnis dat de Nederlandse Raad voor de Luchtvaart onzorgvuldig en onrechtmatig heeft gehandeld door meermalen de nadruk te leggen op windshear als oorzaak van de crash.
Co-piloot
Volgens het artikel heeft de co-piloot het toestel zelfstandig geland. De co-piloot bestuurde het vliegtuig wel. Echter, op het einde van de nadering heeft de gezagvoerder zonder aankondiging ingegrepen in de besturing van het toestel. Waarbij de gezagvoerder en de co-piloot tegengestelde stuurcommando’s gaven waardoor een deel van de besturing uitgeschakeld werd (pag. 18 van Engelse vertaling van het Onderzoeksrapport).
Anthony Ruys Stichting
Het artikel stelt dat de Anthony Ruys Stichting de rechtszaken tegen Martinair en de Nederlandse Staat heeft aangespannen.
Dit is onjuist. De rechtszaken zijn aangespannen door individuele passagiers en nabestaanden. De Anthony Ruys Stichting was vóór de rechtszaken al gestopt met haar activiteiten.
Over risico-management door piloten
Aan het einde van het artikel wordt gesteld dat een gezagvoerder en piloot ‘goed’ zijn wanneer zij goed zijn in risico-management.
Goed risico-management is toch een basis-vereiste voor iedereen die in de luchtvaart werkt! Niet alleen voor goede piloten?
Tenslotte
Het bovenstaande artikel is niet het enig anonieme artikel.
De Volkskrant publiceert in 2014 een gesprek met mede-passagiers van de gecrasht Anthony Ruys. Hierbij werden gefingeerde namen gebruikt.
Deze anonimiteit zal niet voor niets zijn geweest.
Liggen de crash, oorzaken en verantwoordelijkheden na zo lange tijd nog steeds zo gevoelig dat niet alle mensen vrijelijk hun kennis en/of mening durven delen?
Kan de (Nederlandse) luchtvaartwereld zo slecht omgaan met kritiek?
Wat zegt dit over de leerbereidheid van de (Nederlandse) luchtvaartwereld (inclusief pers)?