De Onderzoeksraad voor Veiligheid (OvV) zegt in 2011 in reactie op de publicatie van het onderzoek naar de oorzaak van de Martinair crash in Faro door Dhr. Horlings (AvioConsult) , dat de vraag of menselijke fouten of het slechte weer de belangrijkste oorzaak van de ramp was, een ,,semantische discussie” is. ,,Als het personeel had besloten door te vliegen, was er niks gebeurd. Als het goed weer was geweest, was er ook niks gebeurd.”
Mij lijkt deze benadering door de OvV strijdig met de missie van de OvV: “Veiligheid vergroten door onderzoek. Onafhankelijk, transparant en deskundig.
In februari 2011, meer dan 18 jaar na de crash, publiceert de heer Harry Horlings (AvioConsult) bevindingen van hem en collega’s over de (oorzaken van de) crash van Martinair vlucht MP495 in Faro.
Volgens Horlings is de oorzaak van de Martinair crash in Faro niet de plotselinge windschering, zoals de getroffenen en het Nederlandse publiek al sinds de dag ná de crash is voorgehouden. De rechtbank in Den Haag bevestigt dit in de uitspraak van januari 2020.
NB het officiële (= Portugese) rapport uit 1995 noemt windschering ook niet als (bijkomende) oorzaak van de crash.
Ook de Amerikaanse NTSB twijfelt al in 1994 aan deze Nederlandse windshear theorie.
Als bijlage bij het officiele (= Portugese) onderzoeksrapport is een brief van de NTSB opgenomen waarin de NTSB in de laatste alinea schrijft ‘If the commission feels that windshear was present during approach…‘
De analyse van Horlings is gebaseerd op de objectieve data uit het Rapport van Ongeval, de boordrecorders en vliegtuighandboeken.
Op 17 december 2012 wordt een aanvullende analyse gepubliceerd.
In augustus 2017 publiceert Dhr. Horlings samen met Dhr. A. Cats de analyse ‘de laatste 80 seconden van vlucht MP495‘.
Volgens Horlings zijn er vier momenten geweest waarop de piloten hadden moeten besluiten tot een doorstart, onder meer omdat de landingsbaan flooded was, het vliegtuig te veel afweek van de aanvliegroute en het vliegtuig niet stabiel was.
De piloten corrigeerden onvoldoende voor zijwind, vlogen te langzaam en maakten fouten met de automatische piloot. (Bron Algemeen Dagblad, 14 februari 2011)
Gedachte n.a.v. Analyse Horlings: indien vanwege de foutieve nadering het toestel naast de baan landde, waarom hebben de piloten dat niet zien aankomen?
Mede op basis van de Analyse Horlings/AvioConsult zijn in 2012 door getroffenen rechtszaken gestart tegen Martinair en de Staat der Nederlanden.
– overzichtspagina van AvioConsult met velerlei analyses van de Martinair-crash in Faro.
Als deskundige voor de eisers (= de getroffenen) heeft Horlings/AvioConsult samen met anderen verschillende rapporten geschreven die gebruikt zijn bij de rechtszaken, zoals:
– 2019, De rol van de Raad voor de Luchtvaart rondom het onderzoek
– 2019, De grootste fouten van de door de rechtbank benoemde deskundigen
– 2016, Review by the Claimants Experts (CE) of the Interim Report of the Court Appointed Experts (CAE)
– 2017, Final Report by the CAE with CE comments
– 2017, Review by the CE of the Final Report of the CAE
April 2022: Harry Horlings – Officier in de Orde van Oranje-Nassau
“Met zijn strijdlust, kennis en kunde, maar ook de wil om onrechtvaardigheid te bestrijden, heeft de heer Horlings vele slachtoffers en nabestaanden geholpen. Om die inzet en de niet aflatende toewijding om vliegen veiliger te maken, heeft koning Willem-Alexander Harry Horlings benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau.”
Volledige tekst
November 2022, in boek FARO 30 jaar later:
Hoofdstuk: Factoren die volgens Aart Cats en Harry Horlings hebben bijgedragen aan het ongeval DC-10 op Faro 21 december 1992
– Animatie van de onjuiste nadering en daarop volgende crash
